دوشنبه ؛ 26 شهريور 1403
24 فروردين 1401 - 09:24

سیاست دوگانه غرب در مواجهه با بحران های جهانی

استاندارد‌های دوگانه غرب درباره جنگ در اوکراین و خاورمیانه را می‌توان در پذیرش آوارگان، واکنش‌ها به جنگ با عناوین اشغال، تروریست، دفاع، مقاومت، کمک‌های نظامی، کمک‌های بشر دوستانه و تحریم مشاهده کرد .....
کد خبر : 11550

پایگاه رهنما:

کشور‌های غربی از آغاز جنگ در اوکراین هم صدا و با بسیج امکانات و برگزاری نشست‌های مختلف به محکومیت روسیه برخاستند و این اقدامات کاملا در نقطه مقابل رویکرد غرب درباره جنگ‌های خونین منطقه و مردم غرب آسیا و بطور خاص در برخورد با جنگ سعودی‌ها علیه یمن، افغانستان، سوریه و ... بوده است؛ نکته‌ای که خبرگزاری‌های اروپایی و آمریکایی نیز بار‌ها به آن اعتراف کرده اند.
استاندارد‌های دوگانه غرب درباره جنگ در اوکراین و خاورمیانه را می‌توان در پذیرش آوارگان، واکنش‌ها به جنگ با عناوین اشغال، تروریست، دفاع، مقاومت، کمک‌های نظامی، کمک‌های بشر دوستانه و تحریم مشاهده کرد و برخورد آنان با آوارگان و پناهجویان فلسطینی، سوری، عراقی، یمنی و دیگر کشور‌های غرب آسیا همواره سختگیرانه و همراه با اعمال خشونت آمیز برای بازگرداندن آنان به کشوری دیگر یا وطنشان بوده‌است.
دفاع مردم منطقه از جمله فلسطینیان در برابر متجاوزین و اشغالگران همواره تروریست خوانده شده، اما در جنگ اوکراین از آن به عنوان مقاومت و مردم مقاوم در مقابل تجاوز نام برده می‌شود.
این تفاوت برخورد آنچنان آشکار است که حتی خبرگزاری آمریکایی آسوشیتد پرس با بررسی این موضوع می‌نویسد که بسیاری از مردم این منطقه بحران‌زده (غرب آسیا)، جنگ روسیه و اوکراین را نمادی از استاندارد‌های دوگانه غرب در برابر منازعات بین‌المللی می‌بینند. ریاض مالکی، وزیر امور خارجه تشکیلات خودگردان فلسطینی در جریان یک نشست امنیتی در ترکیه با انتقاد از رویکرد دوگانه جامعه جهانی گفت: «همه آن چیز‌هایی که ۷۰ سال است به ما می‌گویند امکان عملی شدن ندارند، اما طی ۷ روز در اوکراین به کار گرفتند. دورویی غریبی است.»
جنگ آمریکا علیه عراق، برای بسیاری یک تهاجم نظامی غیرقانونی و مصداق اشغال یک کشور مستقل از سوی یک کشور دیگربود. با این حال، کسانی که در برابر نظامیان آمریکایی جنگیدند، برچسب تروریست خوردند و پناهجویان عراقی در غرب عمدتا به کشورشان بازگردانده و به چشم تهدیدات بالقوه امنیتی نگریسته شدند.
جو بایدن همین روز دوشنبه ۱۵ فروردین بود که پوتین را جنایتکار جنگی معرفی کرد که در دادگاه‌های بین المللی باید محاکمه شود که البته سخنگوی کرملین در پاسخ او گفت: با این حساب باید روسای جمهور آمریکا برای جنگ در عراق و افغانستان محاکمه شوند. این در حالی است که ایالات متحده عضو دیوان بین‌المللی کیفری نیست و با هرگونه تحقیق درباره ارتکاب جنایات جنگی همپیمانش اسرائیل، مخالفت می‌کرده است.
• جنگ یمن و کمک غربی‌ها به قاتلان
جنگ یمن که توسط عربستان سعودی و متحدانش و با حمایت آمریکا، انگلیس و دیگر شرکای اروپایی آن ۸ سال است که ادامه یافته و تاکنون بیش از ۳۰۰ هزار کشته بر جا گذاشته و ۱۳ میلیون نفر را در خطر قحطی قرار داده است، چرا دادخواست جنایت جنگی برای سعودی‌ها و حامیان آن صادر نمی‌شود و اصلا کسی سخنی از جنایت جنگی به زبان نمی‌راند؟ نه تنها از محاکمه سعودی‌ها خبری نیست بلکه حتی نسبت به گرسنگی و مرگ کودکان از بی‌غذایی، توجه درخور جامعه جهانی را برنیانگیخته است.
بروس ریدل، کارمند پیشین سازمان سیا و شورای امنیت ملی آمریکاکه هم‌اکنون مدرس انستیتو بروکینگز است، می‌گوید: «این‌که بسیاری در خاورمیانه این ماجرا را به چشم استاندارد‌های دوگانه غرب می‌بینند، قابل فهم است. ایالات متحده آمریکا و بریتانیا از عربستان سعودی در جریان ۷ سال جنگ در یمن حمایت کردند؛ جنگی که بزرگ‌ترین فاجعه بشری دهه‌های اخیر را رقم زده است.»
فلسطینی‌های ساکن سرزمین‌های اشغالی ۷ دهه است که می‌خواهند دولت مستقلی تشکیل دهند. میلیون‌ها نفر زیر قید قوانین نظامی زندگی می‌کنند و هیچ «نوری در انتهای تونل» نمی‌بینند. در چنین شرایطی، ایالات متحده، اسرائیل و آلمان قوانینی را برای ممنوعیت جنبش «تحریم محصولات اسرائیلی» تصویب و اجرایی کرده اند. این قوانین در حالی وضع شده‌است که توقف فعالیت مک‌دونالد، اگزون موبیل و اپل در روسیه مورد تایید و تشویق قرار می‌گیرد.
در شبکه‌های اجتماعی، شهروندان اوکراینی کوکتل مولوتوف به دست و مسلسل بر دوش در شبکه‌های اجتماعی به‌عنوان قهرمانان مقاومت در برابر ارتش اشغالگر مورد ستایش قرار می‌گیرند. در همین جهان، وقتی فلسطینی‌ها و عراقی‌ها همین کار را انجام می‌دهند، تروریست می‌شوند واقدامات آن‌ها اهداف مشروع به شمار می‌رود.
شیخ جابر رباعی که اکنون ۵۱ سال سن دارد و در سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۱ عضوی از شورش‌های مسلحانه عراقی‌ها علیه نظامیان آمریکایی نام گرفته بود، می‌گوید: «ما در برابر اشغالگران مقاومت کردیم. حتی وقتی همه دنیا و از جمله همین اوکراینی‌ها از آمریکایی‌ها حمایت می‌کردند و عضوی از ائتلاف آن‌ها بودند. به همین دلیل هم ما افتخار این را نداشتیم که [مانند اوکراینی‌ها]مقاومت میهن‌پرستانه خطاب شویم. به جای دادن چنین لقبی، همه بر جنبه مذهبی خیزش ما تاکید می‌کردند. معلوم است که استاندارد دوگانه وجود دارد و ما از آدمیزاد کم‌تریم.»
عبدالامیر خالد ۴۱ ساله، راننده اهل بغداد می‌گوید هیچ تفاوتی میان مقاومت در عراق و اوکراین وجود ندارد: «اگر هم تفاوتی هست این است که مقاومت ما مشروع‌تر است. آمریکایی‌هایی که هزاران کیلومتر را برای حمله به کشورما طی کردند، اما روسیه با این استدلال که ناتو و پیوستن اوکراین به آن تهدیدی بر امنیت ملی روسیه است به کشور همسایه خود حمله کرد.»
طبیعتا تفاوت‌هایی میان جنگ اوکراین، به‌عنوان تجاوز به یک کشور عضو سازمان ملل متحد از سوی یک کشور دیگر، با بسیاری از مخاصمات منطقه ما وجود دارد و بسیاری از منازعات منطقه جنگ داخلی است.
اشغال افغانستان از سوی ایالات متحده آمریکا، پاسخی به حملات یازده سپتامبر بود و با اقامت اسامه بن لادن در افغانستان توجیه شد. گام بعدی جنگ علیه ترور دولت جورج بوش پسر، حمله به عراق با بهانه دروغین «تسلیحات کشتار جمعی» بود؛ بنابراین جنگ عراق برای بسیاری از شهروندان این کشور و جهان عرب، فاجعه‌ای از نزاع‌های قومی و نبرد‌های خونین را به یادگار گذاشت.
با وجود آنکه غرب می‌داند با جنگ اوکراین و برخورد دوگانه خود چه سیاست مزورانه‌ای را دنبال کرده است، امروز خود را به کری و کوری زده است. به همین جهت است که الیوت آبرامز، عضو ارشد شورای روابط خارجی و مشاور کاخ سفید در زمان حمله به عراق می‌گوید میان مقاومت اوکراین در برابر اشغالگران روسیه و شورش‌های مسلحانه علیه نظامیان آمریکایی در عراق تفاوت‌های بسیاری وجود دارد: «عراقی‌هایی که با نظامیان آمریکایی می‌جنگیدند تحت حمایت ایران یا دولت اسلامی (داعش) بودند و نه جنگجویان آزادی». این در حالی است که پیشتر وزیر خارجه آمریکا هیلاری کلینتون به صراحت گفته بود که این ما بودیم که داعش را ایجاد کرده و آموزش دادیم و حالا برای فرار از پاسخگویی این گروه تروریستی را به ایران نسبت می‌دهند و جریان مقاومتی که در مقابل داعش و آمریکا ایستاده است را داعش لقب می‌دهند.
شاید این تشبیه عبدالرزاق، عضو شورای مدیریت انستیتوی فلسطینی برای دیپلماسی عمومی که می‌گوید: «این استتثا وجود دارد و از رویکرد استعماری می‌آید که برای ما کشته شدن و به خاک سپردن خانواده‌هایمان عادی‌تر است تا برای غربی‌ها»، بتواند پاسخی بر این رفتار‌های دوگانه باشد. آن‌ها یک کشته شان جنایت جنگی محسوب می‌شود و کشته شدن ده‌ها هزار یمنی، سوری، عراقی، افغانستانی و فلسطینی امری عادی و بدون بازخواست خواهد بود.

ارسال نظرات